24.07.2010

Titrek Lamba

Titrek Lamba
"Bir titrek lamba gibi yaşayıp sönmeden iz bırakmalı..."

İnsan yaşıyor bir şekilde.
Kendi ülkesinde,
kendi tercihleriyle,elinden gelenlerle oluşturduğu düzen ve değiştiremeyeceğini bildiği için uyum sağladığı biçimlerle...

Zor aslında.
Alıştıkça elbette zorluğu konusunda farkındalık yok oluyor.
Üstüne yalnız bir zamanda oturup düşününce ancak ayırdına varılabiliyor.

Bu blog genel anlamda iz brakabilmek için oluşturuldu.
İlginç olanı kanımca,oluşturulduğu tarihten çok sonra ve birçok şey yaşamımda değişmişken blog ile ilgili yazmam.

Yazın dünyasında varolduğumu hissetmeme ve bilmeme rağmen,
düzenli yazmak konusundaki üzerimdeki ataleti sanırım artık yok etmenin zamanı geldi...

Tıpkı sancı çeken gebe bir kadın gibi,
bağıra çağıra diriliş-doğuş gibi bir süreç içerisindeyim.

Ordan oraya anlam zıplamaları yaşayan bir yazı olmasın ve uzun olmasın diye kısa kesiyorum.

Meselenin aslı "...İz Bırakmak" konusunda bir çabadır.

Herkese selam olsun.
Sağlık peşinizi bırakmasın.

1.01.2008

Anne Babalara Birkaç Öğüt

• Çocuklarımıza aşırı beklentilerimizi yüklememeliyiz.
Hepimizin çocuklarımızdan beklentileri vardır. Bu da doğaldır. Ancak beklentilerimiz yaşamda kendi yapamadıklarımız olmamalıdır. Çocuklarımız kendi hayatlarını yaşayacaklardır. Buna saygı duymalıyız.
Çocuklarımız sınav döneminde stres altındadır ve gergindir. Biz de bu stresi aşırı bir gerginlikle yaşarsak onların üzerindeki yük daha da artar. Biz rahat olmaya çalışmalıyız ve çocuklarımızı da her olasılığa karşı dayanıklı olmaya davet etmeliyiz. Bizim rahat davranışımız onları da sakinleştirecektir.

• Çocuklarımız en büyük sorumluluğu bize karşı duyarlar. Onların asıl sorumluluğu kendilerine karşıdır ve bunu duymaları gerekir. En doğru yol, çocuklarımızla konuşmak ve onların düşüncelerini paylaşmaktır. Eğer çocuğumuz bunu yapmak istemiyorsa üstüne gitmemeli ve uygun paylaşım zamanları yaratmalıyız.

• Çocuklarımıza vereceğimiz değer, onların kişilikleri ile ilgili olmalıdır. Sınav beklentisine bağlı değerler, çocuklarımız için 'kendilerine değer verilmediği' biçiminde yorumlanabilir. Çocuklarımızın asıl değeri onların kişilikleri ve karakterleridir. Bizim için önemli olması gereken en önemli özellikler bunlardır.
I Sınava hazırlık döneminde çocuklarımızla düşüncelerini ve duygularını paylaşmamız çok önemlidir. Sadece ders çalışıp çalışmadıklarını kontrol etmek ve buna önem vermek beklediğimiz sonucu vermez. Bunun yerine çocuklarımızla çalışma takvimi konusunda ne düşündüklerini anlamak doğru tutumdur. Hem çocuklarımızı motive etmek hem de durumu kolaylaştırmak çalışma performansını olumlu etkileyecektir.